در قسمت قبل راجع به تعزیه و پاره ای از دلایل و موانع پیشرفت این هنر دینی، مذهبی صحبت کردیم. در این قسمت به دیگر عوامل و موانع این هنر می پردازیم:

تا آنجا که گفتیم همه ما چه مردم و چه مسئولین در ابقاء و ماندگاری این هنر ارزشمند مسئولیت داریم و باید برای رشد و ابقاء آن تلاش کنیم و مانع از فراموشی و انزوای این هنر شویم؛ یکی دیگر از عواملی که ممکن است باعث فراموشی و فرسایش این هنر ارزشمند شود از بین رفتن نسخ خطی و قدیمی نمایشنامه های تعزیه است که نیاکان ما تلاش زیادی برای آن کرده اند و آنرا نسل به نسل به ما هدیه کرده اند اما با رسیدن به این نسل و بی توجهی این نسل به آن شاهد تخریب و از بین رفتن این نسخ هستیم... شنیده شده تعدادی از یهودیان، در کشور همسایه و شیعه ما عراق اقدام به خرید نسخ خطی و قدیمی تعزیه و معدوم کردن آن می کنند و مردم عراق هم که اسیر فقر و تنگدستی می باشند در ازای چند سکه پول سیاه میراث گرانبهای معنوی خود را می فروشند... و چه زیبا و پسندیده بود ترفند و چارهء  آن روحانی فداکار و از خود گذشته برای خرید این نسخ خطی به ازای فروش عبا و عمامه ای که رفت تا یاد و نام حسین (ع) بماند... گرچه ایده خلاقانه و فداکارانه این روحانی خوش فکر و غیرتمند، بسیار ارزشمند بود اما به اقرار خود وی مگر چند نسخه از این نسخ را با این کار می شود حفظ کرد؟؟؟

شایسته است مردم و مسئولین همت و تلاش مضاعف خود را در این راه به کار گمارند و نسخ خطی و قدیمی تعزیه را جمع آوری نمایند و از همه این نسخ یک بانک اطلاعاتی کامل تهیه نمایند و مانع از فرسودگی و تخریب این آثار گرانبها گردند.

از دیگر عوامل رکود و رخوت این هنر، عدم رغبت مردم به تماشای تعزیه در مکان های هنری و شرکت در آن می باشد چرا که مردم عادت کرده اند تمام هزینه ای را که برای عزاداری ها صرف می نمایند برای نذورات و هیئات و روضه ها خرج کنند و علاقه ای برای صرف هزینه و برگزاری تعزیه در یک مکان هنری ندارند و گاها" حتی افراد از هزینه تهیه بلیط برای شرکت در تعزیه هم دریغ می نمایند گرچه دولت در سالهای اخیر و طی یک اقدام خداپسندانه و ارزشمند اقدام به خرید بلیط های دسته جمعی و هدیه آن به کارمندان و کارگران، سعی در کمک به این هنر دینی مذهبی و ترغیب مردم برای شرکت در این مراسم دارد اما مردم هم باید بدانند که صرف هزینهء کوچکی برای یک بلیط می تواند  قطره ای از دریایی شود که می رود تا موج گیرد و اوج گیرد به نام و یاد حسین(ع)!

تغییر این عادت و صرف هزینه تنها در پاره ای از عزاداریها و تبدیل آن به یک عادت جدید برای ابقاء این هنر ارزشمند نیازمند آن است که نوع نگاه خود را به عزاداریها و سبک برگزاری آن قدری تغییر دهیم چرا که همین سبک برگزاری باعث متوقع شدن ما از این مراسمات شده تا آنجا که انتظار داریم بعد از هر مراسم تعزیه به مانند دیگر مراسمات عزاداری و روضه در هیئات از ما پذیرایی شود در حالیکه فراموش کرده ایم این ما هستیم که وامدار این هنر ارزشمند می باشیم و این ماییم که باید با ایثار و فداکاری برای آن امام همام که تمام جان و مال خود را برای ما ایثار نمود مایه بگذاریم و با همت و غیرت یاد آن امام بزرگوار را زنده نگاه داریم.

برگزاری نمایش تعزیه در سریلانکا